Een wonderlijke reis met ridders en badeendjes
Van Batmaneendje en pluchen dinosaurus tot Beethoven en Shakespeare. Een bezoek van auteur Mark Tijsmans is zowel een leerrijke als een plezierige leeservaring. De leerlingen uit het eerste middelbaar van het Instituut Heilige Familie in Sint-Niklaas genoten met volle teugen van de voorstelling waarin avontuurlijke verhalen en voorleesmomenten werden afgewisseld met leuke kwisvragen. Enkele leerlingen wisten zelfs een felbegeerd badeendje te veroveren.
Artistiek duizendpoot Mark Tijsmans debuteerde in 2006 als jeugdauteur. Zijn eerste werk was meteen een voltreffer. De lezers van de Kinder- en Jeugdjury Vlaanderen verkozen Het Geheim van te veel Torens in 2007 tot beste boek. In 2008 sleepte de auteur opnieuw de hoofdprijs in de wacht met Wiet Waterlanders en de Kleine Caroluscode, het eerste boek uit een tot nu toe vierdelige reeks. Elf boeken later weet hij nog steeds jong en oud te boeien met vlot geschreven verhalen vol spanning en avontuur.
Leesplezier
‘Onze leerlingen krijgen ieder jaar een auteurslezing voorgeschoteld’, vertelt Ann Schatteman, bibliotheekverantwoordelijke van het Instituut Heilige Familie. ‘Vanaf het tweede middelbaar kadert een lezing in een thema dat ook in de lessen aan bod komt. De leerlingen worden vooraf goed voorbereid en we bespreken de boeken ook tijdens de les Nederlands. Zo nodigen we schrijfster Marita De Sterck uit voor onze vierdejaars. Haar werk sluit perfect aan bij de lessen rond volksverhalen. In het eerste jaar leggen we de nadruk echter volledig op het leesplezier, omdat dit een opstap is naar de literaire competentie die de leerlingen in de tweede en derde graad verwerven. Mark Tijsmans bezoekt onze school al vele jaren en de leerlingen zijn steeds even enthousiast.’
Voor sommige leerlingen is het niet vanzelfsprekend om zulke dikke boeken te lezen, maar het is hen wel gelukt.
De eerstejaars lazen op voorhand minstens één boek van de schrijver. ‘De leerlingen krijgen aan het begin van het schooljaar een folder mee naar huis met de kalender van de lezingen’, legt Ann uit. ‘Zo hebben ze genoeg tijd om een boek te kiezen en het ook te lezen.’ De auteur vraagt aan het begin van de voorstelling wie graag leest. ‘Ik heb al zeven boeken van u gelezen’, luidt het antwoord van een van de leerlingen. Maar ook de kinderen op de derde rij die niet houden van lezen, kunnen de boeken van Mark Tijsmans wel smaken. ‘Voor sommige leerlingen is het niet vanzelfsprekend om zulke dikke boeken te lezen’, vertelt Ann, ‘maar het is hen wel gelukt.’
Kwakjeskwis
Een tafel vol badeendjes, drie schilderijen, een krant, een pluchen gans en een dinosaurus, een krant en een stapel boeken vormen het decor van de voorstelling. Mark vertelt enthousiast over zijn verhalen waarin stoere, maar ook minder stoere helden de hoofdrol spelen. ‘In mijn boeken zijn de belangrijkste personages zowel jongens als meisjes. En dat vinden jullie natuurlijk geweldig interessant’, voegt hij er met een knipoog aan toe. Wiet Waterlanders, Sooi Molenwieken, koning Teiresias, ridder Andreas en keukenmeid Cato, die uiteindelijk helemaal geen keukenmeid blijkt te zijn, passeren de revue.
Wanneer de auteur een zwarte toeter bovenhaalt, daagt hij de leerlingen uit in de kwakjeskwis. Een goed antwoord levert een kwakje op. Wie erin slaagt de vraag in een keer volledig juist te beantwoorden, neemt zelfs een mini-badeend mee naar huis. ‘Eigenlijk is de kwis vernoemd naar Germaine de gans die de molen bewaakt in De Kronieken van Sooi Molenwieken’, lacht Mark, ‘maar plastic gansjes zijn echt nergens te vinden.’ Ook de vragen houden verband met de avonturen van de personages. Wat doet een archeologe? Wat is er gebeurd met het schilderij de Rechtvaardige Rechters? In welk volkslied horen we de negende Symfonie van Beethoven? Samen zorgen de leerlingen dat op het einde van de voorstelling verschillende badeenden vooraan prijken.
Wordt vervolgd
Waar hij al die inspiratie vandaan haalt? Mark houdt steeds ogen en oren open. ‘Wiet Waterlanders ben ik eigenlijk gewoon op straat tegengekomen’, vertelt hij. ‘Een jongen met vuurrood haar fietste me voorbij en dat beeld bleef door mijn hoofd spoken. Ook vandaag heb ik goed opgelet. Misschien schrijf ik nog wel een boek over een van jullie.’
De schrijfhonger van Mark is in elk geval nog niet gestild. Het boek De Ridders van de ronde keukentafel wordt verwerkt tot een musical en de auteur schrijft een vervolg op het verhaal van Wiet Waterlanders. ‘De reeks was oorspronkelijk bedoeld als een trilogie’, zegt Mark, ‘maar er kan nog wel een vijfde boek bij, op voorwaarde dat het verhaal goed blijft natuurlijk.’ Om het met de woorden van Wiets moeder te zeggen: ‘Werkelijk, wonderlijk.’