de Batterie

De samenwerking verliep zeer vlot. Er was een zeer vlotte communicatie tussen vzw de Batterie en de school. Al snel werd de volledige planning geregeld. Zowel de begeleiders van de Batterie als van de school zelf konden goed samenwerken. Er was veel ruimte voor eigen inbreng.

Het was een enthousiaste groep kunstenaars met een grote know-how van veel verschillende disciplines in de theaterwereld. Bovendien hadden ze ook al ervaring met het werken met OKAN-jongeren. Wel misten we extra ondersteuning van pedagogisch geschoolde begeleiders. Tijdens de voorbereiding en tijdens het project zelf was de samenwerking zeer positief. Er waren heel veel vergaderingen en overlegmomenten. Er was voldoende mogelijkheid tot feedback en imput. De eindevaluatie was eveneens positief.

Vzw de Batterie is een vrij jonge kunsteducatieve organisatie die zich richt op het ontwikkelen en uitvoeren van intensieve, artistieke parcours met kinderen en jongeren. Vorige projecten van vzw De Batterie illustreerden hoe ze erin slagen om verbindingen te leggen. Ze waren sterk in het ‘bedenken’ van een project op maat van onze vraag: lagere schoolkinderen en ouderen van het Woon- en Zorgcentrum verbinden in een artistiek sterk project. De Batterie legde de contacten met een professionele choreograaf en filmmaker. Een medewerker van De Batterie was altijd aanwezig. Zij vormde de brug tussen de professionele kunstenaars en de verantwoordelijken van de school en het Woon- en Zorgcentrum. Ook was ze een heel betrokken ‘medespeler’. Ze luisterde naar de suggesties van de kinderen én ouderen. Ze hield rekening met bedenkingen van begeleiders. We konden heel open en eerlijke communiceren zowel op inhoudelijk als op organisatorisch vlak. Het project leerde ons, als school, ook heel flexibel om te gaan met de kunstenaars. Iets wat door de vlotte en warme omgang met elkaar niet als ‘moeilijk’ ervaren werd. Na elke sessie werd het project geëvalueerd. Kinderen mochten suggesties aan de danser geven. De medewerker van de Batterie zorgde dat ze het ‘kloppen van het hart’ van zowel kinderen als ouderen in de gaten hield. Met de begeleiders werd ook altijd tijd gemaakt om ervaringen, bedenkingen te delen. We konden gaandeweg verwachtingen verder afstemmen op elkaar.