Boekenmeester Kurt | We pakken het stap voor stap aan

Na het volgen van een bijscholing trekt Kurt De Belder aan de boekenkar bij hem op school. Dat mag je letterlijk nemen, want van een oude drankenkar maakte hij een aantrekkelijke ‘boekenbar’ met tijdschriften en strips om in de openluchtleeshoek te lezen op de speelplaats.

‘We pakken het stap voor stap aan, jaar per jaar.’ Dit jaar zet hij vooral in op vier dingen: tijd maken om voor te lezen, om vrij te lezen, om boeken aantrekkelijk voor te stellen en ten slotte om boekgesprekken te voeren.’

Kurt begon eerst met alle leerkrachten op het hart te drukken dat er nieuwe boeken nodig waren in de klas. Dat aanbod wordt nu systematisch verjongd. ‘Van het oudercomité krijgen we per jaar 17,5 euro’. Ook de ouders worden aangespoord om boeken te kopen via een actie met de boekhandel. De kinderen mogen een boek bestellen en dat blijft dan een jaar in de klas.

Verder hebben we een tijdschriften- en stripkar. We hebben een vijftal abonnementen . Via het oudercomité wordt er zo ongeveer 200 euro per jaar aan tijdschriften abonnementen besteed. Bijvoorbeeld National Geographic Junior. Eén abonnement gaan ze niet vernieuwen, met spijt in Kurts hart. Het is het tijdschrift Dada over kunst. ‘Het wordt helaas nooit door iemand gepakt. We vervangen het door Dichter. Zo werken we aan een gevarieerd aanbod, waar ook gedichten een plaats krijgen. Het is mijn job om dingen aan te reiken.’

Ook werkt Kurt samen met de bib van Schoten-Deuzeld. Kansarme kinderen helpt hij bij het uitkiezen van een boek.

Wie is Kurt De Belder?

School:

Vijfde leerjaar op Basisschool Sint-Eduardus in Schoten.

Favoriete kinderboek:

Doodgewoon, Bette Westera.

De vijftien-regel

Elke klas heeft zijn eigen boekenhoek. ‘De kinderen mogen eigenlijk overal lezen, ook in de gang.’ Vrij lezen gebeurt twee maal per week twintig minuten in de klas. In het vierde leerjaar doen de leerkrachten op zichzelf al aan kwartierlezen. Volgend schooljaar gaat de hele school aan de slag met de pakketten rond kwartierlezen.

Dit jaar ligt de focus op het mooi aanbieden van boeken. Leerkrachten doen dus hun best om een fijne boekenkast te voorzien met nieuwe boeken. Bij Kurt in de klas zetten de leerlingen een uitgelezen boek op een speciale plek vooraan in de klas. Als er vijftien boeken staan, organiseert Kurt boekgesprekken. ‘Dat werkt veel beter dan spreekbeurten of boekpromoties’. Kinderen mogen in groepjes van vier samen zitten, ook met hun beste vrienden en raden elkaar een boek aan. ‘Kinderen laten zich heel graag leiden door wat hun vrienden vinden.’ Op korte tijd kunnen kinderen op die manier heel veel boeken aan elkaar voorstellen.

Tijdens de Voorleesweek organiseert Kurt een project rond ‘slingerlezen’, volgens de vlaggetjes van Klasse. Elke week wordt zo een boek in de kijker geplaatst doordat de kinderen de vraagjes op de vlaggetjes invullen, zoals ‘dit boek gaat over’ of ‘ik vind het boek …’ Tijdens de gedichtenweek werkte de school met de Raadgedichten en ook boekenbingo’s zijn hen niet vreemd!

De Beste Boekenjuf/meester van het jaar

De prijs voor de Beste Boekenjuf/Boekenmeester beloont leerkrachten (kleuterschool en basisschool) die een concrete en dagelijkse inzet tonen voor leesbevordering en het werken met kinderboeken in de klas. In het magazine brengen de kandidaten hun verhalen en je vindt er massa's tips en tricks rond lezen en leesplezier in de klas.

CANON Cultuurcel en de Groep Kinderboekenuitgevers zoeken een juf of meester, zorgleraar of -coördinator uit het basisonderwijs (kleuter- en lager) die zich inzet voor leesbevordering en werken met kinderboeken aanmoedigt.

Nomineer jouw kandidaat

Wie besmet jou met zijn of haar passie voor (voor)lezen? Wie vult de boekenhoeken op school met een rijk en recent aanbod? En wie wakkert in jouw team het leesvuur aan? Kortom, welke juf of meester heeft op jouw school het grootste hart voor boeken? Ken jij zo iemand? Nomineer je kandidaat via boekenjuf.be.

Aidan Chambers

‘We hebben een tijdje gewerkt met de babbelkaartjes van Aidan Chambers maar dat verliep niet in alle klassen zo succesvol. Ik heb er mijn eigen versie van gemaakt, het zijn de waarderingskaartjes. Op de kaartjes staat bijvoorbeeld een prent van een breedlachende stripfiguur, dat kunnen kinderen leggen bij een grappig boek, of er staat een stripfiguurtje dat onder de dekens is gekropen, om bij een eng boek te leggen. Of een kaartje waarop staat ‘Dit boek las ik in één ruk uit’. ‘Toen ik op een bijscholing mijn kaartjes bovenhaalde, was iedereen erin geïnteresseerd en nu is er een plan om ze overal te verspreiden.

Een andere manier om een boek een waardering te geven is via prikkaartjes op het prikbord. Die gaan van ‘superboek’ tot ‘niet mijn ding’. Boeken die aanslaan zijn graphic novels, zoals De Waanzinige Boomhut-reeks. Voor veel kinderen zijn dat de instappers, voor sommigen blijft het daarbij. Als we ervaren dat ze graag lezen is het goed voor mij. We merken dat door ons project de kinderen procentueel al veel liever lezen. Mijn aanpak stuur ik bij door met de kinderen te praten.

Mijn droomschool is een school waar iedereen mee is met het leesbeleidsplan en waar iedereen de waarde van het lezen inziet. Een school waarin alle leerkrachten gemotiveerd zijn om ervoor te gaan. En dat komt hier wel goed.’