'Nooit meer vrede?' Of toch?
Het is niet de eerste keer dat Philip Hoogewys van het zesde leerjaar van basisschool de Vierboete in Nieuwpoort met een project uitpakt. Telkens slaagt hij erin hoge ogen te gooien. In de klas ging hij aan de slag rond het thema oorlog en zorgde hij met de hulp van vzw Passerelle voor het dansproject 'Nooit meer Vrede?'.
‘Met het subsidiebudget van dynamoPROJECT kan je heel wat doen’, zegt Philip Hoogewys. ‘Voor het project doen we een beroep op Pol Coussement van de vzw Passerelle, een vereniging die zich toelegt op het werken rond bepaalde projecten met jongeren. Ik had hem eens aan het werk gezien en kunnen vaststellen wat hij op een namiddag met jonge mensen bereikt had. Ik wilde daarom graag dat Pol zelf met onze kinderen zou werken.’
‘De enige oplossing om toch tot een soort wereldvrede te komen, ligt misschien wel bij onze kinderen.’
Inspiratie opdoen
In totaal nemen 25 leerlingen van het 5de en 6de leerjaar aan het project deel. ‘Het uitgangspunt van dit project is uiteraard de herdenking van de Eerste Wereldoorlog, wat nog een extra dimensie krijgt omdat we toch in Nieuwpoort zitten’, legt Philip uit. ‘We zijn er al het hele schooljaar mee bezig. Als voorbereiding gingen we naar de dansvoorstelling Rauw van kabinet k kijken, over spelen, opgroeien, dromen, doen alsof … Daarna keken we naar La Maleta de Irati. Uit de beide voorstellingen kregen de leerlingen ideeën voor hun eigen dansvoorstelling.’
Geïntegreerd in lessen
‘Daarnaast trokken we het thema oorlog door in onze lessen. Zo leerden we over Anne Frank, maakten we in de computerklas de affiches voor onze voorstelling, brachten we een bezoek aan CWXRM waar we beeldjes in keramiek maakten en speelden we het spel ‘Zes kinderen in de Oorlog’: Op basis van concrete bronnen (teksten uit dagboeken, historische foto’s, afbeeldingen van objecten) leerden we over de Jodenvervolging en de Tweede Wereldoorlog.’
‘Ik wist niet dat joden in sommige steden niet welkom waren en dat er dan op een plakkaat stond: ‘Verboden voor joden!’.’
Een ongelooflijke ervaring
‘De dansopvoering werd het hoogtepunt van ons project. Daarvoor begeleidde Pol ons in vijf sessies naar een toonmoment. Hij ging telkens een halve dag met onze leerlingen aan het werk. Voor hen is dit een ongelooflijke ervaring. De eerste keer dat ze op een echt podium staan, in een echte zaal, met alles erop en eraan, qua licht- en klankinstallatie ... We kozen er bewust voor om onze voorstelling in zaal City op te voeren. Het is de totaalervaring die het voor de kinderen zo speciaal maakt. We kozen ook bewust voor één opvoering.’
‘Eerst dacht ik ’Help, ik kan helemaal niet dansen‘, maar eigenlijk kon niemand van onze klas echt goed dansen. Meester Philip heeft ons dan gerust gesteld, dat ‘dansen’ eigenlijk meer ‘bewegen’ is.’
'Nooit meer vrede?'
‘Dit is een slogan die we als titel kozen. Het spreekt de kinderen aan, ze staan er bij stil. Als we met ons project toch een boodschap willen meegeven, is die misschien, dat de enige oplossing om toch tot een soort wereldvrede te komen na 100 jaar tevergeefs proberen, mogelijks wel bij onze kinderen ligt. Hen vanaf jonge leeftijd aanleren en meegeven wat solidariteit, geen racisme en verdraagzaamheid echt betekenen, lijkt mij beslist zinvol.’