(Un)usual
Zegt de manier waarop je danst iets over wie je bent? En denk je na als je danst? In (Un)usal gingen choreograaf Benjamin Vandewalle, praktisch filosoof Jan Knops en regisseur Dieter Deswarte samen op onderzoek met 13 leerlingen uit het 5de leerjaar van Brusselse basisschool Sint-Albert. Dankzij het project bewogen de leerlingen zowel in de ruimte als in hun ideeën. Alles draaide rond dansen, denken, durven en vrijheid.
Initia vzw en MUS-E Belgium werkten samen om praktisch filosoferen en actieve kunstbeleving in de onderwijspraktijk te combineren. Ze lanceerden het project (Un)usual en verbonden hierin dans, film en filosofie met elkaar om met leerlingen de relatie tussen dansen en denken te onderzoeken.
Dansen is vrij zijn
(Un)usual stond in het teken van openbreken, vrijmaken en plezier hebben. Het idee was dat leerlingen hun vrijheid optimaal ontdekten, zowel in hun bewegingen als in hun denken. In de documentaire (Un)usual van Dieter Deswarte is te zien hoe Benjamin Vandewalle met leerlingen uit het 5de jaar op een speelse manier danst in hun klaslokaal, op de trappen van de school en op de speelplaats. De film toont het creatieve proces van begin tot eind. Jan Knops, artistiek en zakelijk leider van Initia vzw, begeleidde de filosofische sessies. De leerlingen praatten en filosofeerden hierin vrijuit over wat dans nu juist is en waarom ze (al dan niet) graag dansen.
‘Als ik dans, durf ik meer. Je danst niet n’importe quoi. Als je danst, denk je wel na, maar het voelt niet zo. Soms als je danst, vergeet je wat je moet doen. Het gaat vanzelf.’
Movements
De leerlingen kregen door het project (Un)usual de smaak te pakken! Het jaar daarop, toen de leerlingen in het 6de jaar zaten, creëerde Benjamin Vandewalle een echte voorstelling met hen. Creatiemomenten werden afgewisseld met filosofeersessies over het creëren van het stuk en de emoties die dit bij de leerlingen naar boven bracht. Dit behoorlijk pittige proces werd gedocumenteerd in de ontroerende film Movements.
De leerlingen gingen eerst kijken naar twee dansvoorstellingen, één van Benjamin zelf en één van Anne Teresa De Keersmaeker. Daarna gingen de leerlingen in gesprek met Anne Teresa, waarbij ze vertelde hoe ze een voorstelling opbouwt met haar dansers. Anne Teresa kwam ook kijken naar de voorstelling die de leerlingen maakten met Benjamin, waarna ze hierover met hen in dialoog ging.
In de film is goed te zien hoe de leerlingen hun angst om te dansen gaandeweg overwonnen en hoe ze door het enthousiasme van Benjamin boven zichzelf uitstegen. Ze ontdekten dat dans meer is dan pasjes alleen, maar alle soorten bewegingen kan omvatten. Het project heeft de leerlingen een cultureel bewustzijn bijgebracht. Dans was vooral het medium om te gaan reflecteren over zichzelf en de ander binnen een creatieproces.