Transcriptie Inburgering via theater
Ik geef Nederlandse les aan de Onthaalklas voor Anderstalige Nieuwkomers. Ik ben een aantal schooljaren geleden hier gestart als leerkracht Nederlands. En de school deed toen mee aan een wedstrijd: De Strafste School van MNM. Onze leerlingen, we vonden dat die iets moesten doen, een actje moesten brengen, dus hebben ze dat ineengezet. Dat was eigenlijk zonder praten, er was alleen beweging. Zowel de leerlingen waren heel enthousiast daarover als het publiek. En toen hebben we beslist om daar meer mee te doen. Zo zijn we het project beginnen opbouwen naar een grote theatervoorstelling.
We gaan een liedje dansen met meisjes. Eerst moet je op de grond liggen en dan moeten we opstaan en recht lopen. En dan samen, twee per twee staan.
Iedereen kan proeven van alles wat we hebben, drama, dans, beweging, muziek.
Kom je dan niet in die grote bossen?
Bij elk groepje zit een leerkracht die het begeleidt. We worden als leerkracht ook heel hard gestuurd door onze twee regisseurs. Dus die zeggen van: Kijk, dat willen we bereiken aan het eind van de namiddag, dus dit moet je met jouw groep doen.
Ik ben Chris Mazarese en mijn functie was om de leerlingen te begeleiden in het dramatische spel. Wat dat voor mij vooral is, is de uitdaging om met een zeer heterogene, zeer diverse groep jongeren te werken. Het leeftijdsverschil is ook groot, van twaalf tot achttien. Sommigen kunnen een beetje Nederlands, sommigen komen 's maandagsmorgens hier toe en zitten al in de namiddag bij ons in de sessies.
We werken rond identiteit en het komt er heel vaak op neer…De leerlingen hebben van alles meegemaakt en dat komt sowieso in dat project wel terug. Dat merken we heel vaak en dat is ook meestal de rode draad door ons theater.
Drie. Twee. Eén.
Hallo iedereen, ik ben Ali. Ik kom uit Irak. Ik ben dertien jaar oud. Ik woon in Tienen. Mijn hobby is voetballen. Ik mis mijn opa en mijn oma.
Vandaag ga ik een film maken. We moeten zeggen: wie ben ik, uit welk land kom ik, wie mis ik in mijn land en wat is mijn hobby. Eerst hebben wij dat op papier allemaal opgeschreven.
Dan moet je dat uit je hoofd leren en dan moet je hier een filmpje maken. Bijvoorbeeld zoals die meisjes.
Ze steken daar stukjes van in hun spel, maar het is niet zo dat zij helemaal die zware emoties daar zo in steken. Dat is zeker niet zo. Ik denk dat dat spel en het spelend bezig zijn, ook heel vaak ontlading is. Ze zoeken heel vaak de grap ook op, de humor op. Ze hebben vorige keer een scène gemaakt waarin ze vertrekken vanuit oorlog en vanuit moeten vluchten in boten. En ze hebben dat heel mooi laten eindigen in een grappige scène op de Titanic.
Drie. Twee. Eén.
Dag allemaal, ik ben Rome. Ik kom uit Syrië. Ik vind België heel leuk omdat de mensen vriendelijk zijn.
Het is niet gemakkelijk om het te maken met anderstalige leerlingen, omdat ze de taal vaak niet onder de knie hebben.
Dat is alles.
Perfect.
Het vraagt heel vaak korte instructies om alles af te bakenen, dat ze alles begrepen hebben.
Dus ik heb heel veel moeten inzetten op non-verbaal iets vertellen, uitleggen, instructies geven, impulsen verzinnen.
Ik heb nooit een probleem ervaren met het feit dat sommigen een andere cultuur hebben. Ze nemen dat heel goed van elkaar op en ze gaan daar ook mee aan de slag. Soms wordt er dan ook in de lessen nog aan verder gewerkt als dat nodig is.
Welke dingen mis jij dan? Of er dieren zijn die jullie missen.
Er worden in de klas al heel veel ideeën aangereikt die ik dan, of die de leerkrachten moeten onthouden om door te geven aan de regisseurs.
Ze mogen zelf heel vaak iets bedenken. We proberen zo veel mogelijk vanuit hun ideeën of wat er in hun hoofd leeft, om dat een plaats te geven, we proberen heel weinig te sturen. Dat is moeilijk, want ze hebben ook sturing nodig, maar ik denk dat dat hun ook vrijheid geeft, van: we mogen zelf iets bedenken. En, ja, in spel gaan met elkaar. Spelend leren is dat of expressie geven aan iets.
Ze moeten niet op een podium staan als ze niet op een podium willen staan. Ze mogen ook werken aan het onthaal van de theatervoorstelling of ze mogen opdienen in de bar. Het gaat om veel meer dan alleen maar op dat podium staan.
Die paraplu mag je halen.
Ja.
Ja, nu kunnen jullie...
Ik moet op de computer werken, want ik moet mijn inkomkaarten maken. Ik ga een ticket verkopen aan de mensen, dus ik moet spreken met die mensen. Dus ze leren daar echt wel heel veel uit. Het is heel ervaringsgericht. En we werken in OKAN vanuit de ontwikkelingsdoelen en ik denk dat we elk ontwikkelingsdoel aan ons project kunnen koppelen