Dreaming of ...
Veel jongeren uit het BuSO dromen ervan om alleen te wonen, fijn werk te vinden of een gezin te stichten. Maar soms slaat de twijfel hard toe. Zal dat allemaal wel lukken? Kan ik dat wel? Dreaming of… wil die vragen en angsten bespreekbaar maken. Zowel de aanloop naar de voorstelling als de voorstelling zelf bieden jongeren de kans om een meer kwetsbare kant van zichzelf te tonen, aan elkaar en aan het publiek. Het werd een totaalspektakel met woord, muziek, dans en animatie. Met humor, verbeelding en energie toont een gemotiveerde groep van zestig leerlingen welke (toekomst)dromen ze – stiekem of heel open – koesteren.
In mei 2014 presenteerde BuSO De Beemden “Dit ben ik!”, een muzikaal project waarmee de school de kwaliteiten van haar jongeren in de verf zette. Zelfvertrouwen en zelfkennis zijn immers belangrijke thema’s voor deze leerlingen. Op hetzelfde moment groeide bij het leerkrachtenteam het idee van “Dreaming of…”. Een voorstelling over dromen, over de toekomst die jongeren voor zichzelf zien en het geluk waar ze op hopen.
Onzichtbaar
Onze gids doorheen de theatervoorstelling is Julie: een jong meisje dat worstelt met zichzelf. Ze heeft het gevoel onzichtbaar te zijn. Tijdens de voorstelling belandt Julie van de ene situatie in de andere: in korte scènes bouwen kleine groepjes acteurs en dansers telkens een andere wereld rond haar op. Het ene moment is ze een buitengewoon getalenteerde zangeres, het andere moment wordt ze meedogenloos gejend door haar broertje. Van een tropisch dansfeestje belandt ze in een eenzaam niemandsland waarin ze tevergeefs haar geliefden probeert te bereiken. Een pessimistisch duiveltje en een optimistisch engeltje begeleiden haar van het ene naar het andere uiterste. In haar beleving staan wilde dromen – steenrijk zijn! Met een mooie auto New York doorcruisen! – naast heel bescheiden wensen. De voorstelling belicht niet alleen de positieve kanten van een onbeperkte rijkdom, maar ook de negatieve. De grote dromenvanger op de scène wordt steeds voller gehangen, maar op een bepaald moment wordt het Julie allemaal te veel. Met een grote kniptang verwijdert ze de symbolen en maakt ze haar dromenvanger weer lichter. Haar besluit is eenvoudig: “Ik droom dat ik voor altijd mezelf mag zijn.”
De eerste stappen
De voorbereidingstijd van Dreaming of… is bewust erg lang gehouden. Het leerkrachtenteam wilde de leerlingen onderdompelen in het thema en dat samen steeds verder uitspitten.
Hoewel er ook wordt samengewerkt met richtingen uit opleidingsvorm 3 spitst Dreaming of… zich in de eerste plaats toe op de leerlingen van opleidingsvorm 2. Tussen oktober en december 2014 komt het dromen-thema zowel tijdens lessen ASV (Algemene Sociale Vorming) als BGV (Beroepsgerichte vorming) consistent aan bod. Het gaat om verbale én non-verbale activiteiten: de jongeren werken rond poëzie en verhalen maar maken even goed kleine dromenvangers en abstracte schilderijen. Hun creaties dienen als basis voor decorstukken, kostuums en rekwisieten en voor de begeleidende muziek.
Baas op eigen podium
In januari 2015 kiezen alle zestig leerlingen welke rol ze willen opnemen: acteur, decorbouwer, kostuumontwerper, danser… Leerkracht Katrien Raedts, die de leiding nam in het project, werkt al elf jaar op de school en weet intussen hoe haar tieners het liefst werken: 'Alle keuzes komen van de jongeren zelf. Zij bepalen de inhoud, de rollen en de kostuums. Door hen niets op te leggen van bovenaf en hen alles te laten beslissen creëer je veel meer betrokkenheid. Ze staan 100% achter elke stap.'
'We merken dat er sinds de voorstelling een groter samenhorigheidsgevoel heerst. Alle jongeren hebben elkaar beter leren kennen en hangen nu meer aan elkaar. Ze zijn allemaal anders, maar ze aanvaarden die verschillen.'
Partners in dreams
Vanaf maart 2015 komt er ook input van externe kunstenaars. Lou Gils bouwt een enorme 3D-dromenvanger met de jongeren, dé eyecatcher van het decor. Uit de workshops voor Kidscam vzw groeien korte animatiefilmpjes die tijdens de voorstelling op een groot scherm worden afgespeeld.
Een externe regisseur, Gideon Hakker, coacht tijdens een aantal workshops onze jongeren in de verschillende scènes. “We hadden nog nooit met Gideon samengewerkt, maar het was een fantastische ervaring. Hij had veel respect voor de input van de jongeren en heeft hen op een heel motiverende manier gestimuleerd om volop in hun verbeelding te verdwalen en echt in hun rol te kruipen.”
De laatste rechte lijn
Maar ook de leerkrachten van de school zitten natuurlijk niet stil. Danschoreografe Helga ontwikkelt samen met de leerlingen moderne dans-stukken. Samen met de leerlingen wordt ook gezocht naar de beste muzikale begeleiding van elke scène. De percussie- en zanggroepen repeteren volop.
'Wij willlen vooral dat onze jongeren succeservaringen beleven, dat ze hun eigen grenzen verleggen en op die manier aan zelfvertrouwen winnen. Dankzij dit project leren ze omgaan met stress en openstaan voor ideeën en concepten waar ze voordien misschien weigerachtig tegenover stonden. Door eens iets nieuws te proberen ontdekken ze ook andere kanten van zichzelf.'
Tijdens de voorbereidingen wordt er regelmatig een verslagje geschreven voor de schoolkrant.
Nagenieten
Na de voorstelling hebben alle betrokken leerlingen samen de filmopname van het stuk bekeken, net als de foto’s die tijdens de generale repetitie werden gemaakt. Ze beslissen dat er een grote fotowand moet komen op school, waarop die foto’s kunnen hangen in fotokaders die de leerlingen zelf zullen maken.
Tips van juf Katrien
- Blijf dicht bij de originele ideeën van de leerlingen.
- Speel in op de unieke talenten van elke leerling.
- Betrek ook leerlingen die liever niet op het podium staan – ze kunnen op allerlei andere manieren “achter de schermen” bijdragen tot de voorstelling.
- Werk niet enkel met het vaste team van leerkrachten, maar haal er ook externe kunstenaars bij. Het is voor de leerlingen heel boeiend om frisse input te krijgen.
- Besluit met een toonmoment.