Zo zet je in op leesmotivatie én drama: Prentenboek ‘Diepzeedokter Diederik’ wordt een musical

Het idee om Leo Timmers’ prentenboek Diepzeedokter Diederik tot musical te bewerken, kwam van Katrien De Muynck van theater- en muziekcompagnie Rizotto. Haar kinderen lopen school in het Sint-Pieterscollege én ze maakt deel uit van het ouderorkest Schudden met de poep. ‘Ik bladerde door het boek en kreeg opeens veel zin om rond dat mooie verhaal muziek te schrijven. Spontaan popte de melodie van het themalied op.’

De school besloot daarop een heuse musical te maken met de leerlingen van de tweede en de derde graad. ‘Meester Wesley heeft het scenario geschreven’, vertelt directeur Veronique Vanhercke.

Elk zijn talent

De musical had acteurs en zangers nodig, maar ook dansers, decorbouwers en kostuumontwerpers. Om elke leerling een rol naar zijn of haar gading te kunnen geven, organiseerde de school talentendagen met workshops, zodat iedereen van alle disciplines kon proeven. ‘Op het eind daarvan mochten we een top-3 opgeven’, vertelt Rayane. ‘Al van kleins af droom ik ervan om zanger, danser of acteur te worden, dus ik was direct enthousiast. Uiteindelijk mocht ik Harry de Haai spelen.’

‘Ook de leerkrachten konden volgens hun talenten beslissen om een werkgroep te trekken. Wie zich creatief minder sterk voelde, assisteerde een collega.’

Veronique Vanhercke - directeur

Katrien leidde de repetities met het koor. Het theaterluik en de algemene regie nam regisseur Barbara Honnay voor haar rekening. ‘De samenwerking met Katrien en Barbara was een geschenk’, zegt onderwijzeres Sara Van Roy. ‘Je merkte zo dat ze gewend zijn om met kinderen te werken, alles gebeurde op hun maat.’

Iedereen betrokken

Op het eind van de rit waren alle leerlingen, alle leerkrachten en heel wat ouders bij Diepzeedokter Diederik betrokken. ‘Zo hebben de kleuterleidsters de inkomhal van het cultuurcentrum versierd. Een van onze juffen kan goed naaien: ze heeft op enkele winteravonden samen met een aantal (groot)ouders kostuums genaaid. In de les maakten we het decor en in álle klassen van de school stond het prentenboek centraal.’

‘Niet enkel artistiek, ook organisatorisch was het een hele denkoefening’, vindt Sara. ‘Maar het geeft veel voldoening om de leerlingen nu zo te zien blinken op dat podium. Mijn collega’s en ik hebben er ook veel uit geleerd. Ik was onder meer bij de workshops zang betrokken en in het begin vroegen we ons af of de leerlingen die complexe muziek wel onder de knie zouden krijgen. Dankzij Katrien is het notenbalk per notenbalk in de plooi gevallen. Hetzelfde met de acteurs. Je merkte dat de leerkrachten tegen het eind van de repetities Barbara’s technieken zelf begonnen toe te passen.’

Nerveus, maar blij

Geen wonder dat iedereen na de eerste opvoering overloopt van enthousiasme en opluchting. De kop is eraf en het publiek reageerde enthousiast, zowel op de acteurs, de muziek en zang als op de indrukwekkende kostuums en decorstukken.

Rayane: ‘Ik denk dat veel kinderen vanmorgen supervroeg zijn opgestaan, ikzelf ook. Ik had stress, maar ik wou er ook zo graag invliegen!’ Hij wil graag nog eens een musical maken, want het was soms moeilijk, en ze hebben twijfels gehad, maar uiteindelijk was het toch vooral heel leuk. ‘We hebben hard en lang gewerkt, maar we hebben ook véél geleerd.’ Hij geeft een voorbeeld. ‘Sommigen van ons praten als een TGV. Dus we hebben geleerd om ons te concentreren, trager en luider te spreken, en duidelijk te articuleren.’ Maar het allerbelangrijkste, vindt hij, is dat ze nu weten dat zo’n groot project helemaal goed komt, als je maar genoeg repeteert en volhoudt.