Zo maak je een stop-motion-film met de hele school!

Brainstorm met kleuren  

‘Jullie zitten in een blauwe klas, wat doet jou aan blauw denken?’ Met die vraag helpt Lynn van vzw Rekker de leerlingen van de blauwe klas brainstormen over het verhaal van hun film. Ze komen op vissen, een emmer, water... Met dezelfde vraag gaat Lynn van klas tot klas. In de groene klas denken de leerlingen aan de jungle en dieren als de kameleon en apen. Uit de gele klas komt een zon en een zomers drankje. Al die zaken komen samen in één verhaallijn: een nieuwsgierige vlieg gaat op ontdekking en zoemt doorheen de verschillende werelden vol kleur.  

‘In het begin klonk het onwezenlijk, een project met de hele school. Maar het is gelukt!'

Leerkrachten Marijke, Eva en Griet

‘Niets is onmogelijk’ 

‘In het begin klonk het onwezenlijk, een project met de hele school.’ Gezien de verschillende soorten competenties van de leerlingen is het niet evident om iedereen hierin te betrekken. ‘Maar het is gelukt!' Leerkrachten Marijke, Eva en Griet zijn trots op hun leerlingen. Iedereen heeft bijgedragen op zijn eigen niveau.’ De leerkrachten kennen van ieder kind de sterktes en het niveau van uitdaging dat hen prikkelt en plezier geeft. Zonder die kennis had Lynn de film niet kunnen realiseren. Ook omgekeerd hadden de leerkrachten hun leerlingen nooit kunnen brengen tot dit resultaat zonder de expertise van Lynn. Ze leert hen bij wat stop-motion is en hoe je dan zo een figuurtje maakt. Dat je ook met een eenvoudige lijn fantastische animatie kan maken, bijvoorbeeld. Een korte film met instructies toont wat mogelijk is, de leerlingen kijken enthousiast en gaan meteen aan de slag. Ze bedenken welke figuur ze gaan maken en helpen elkaar in de uitwerking ervan.

Samen sterk 

Het mooist van al is dat de sterkere leerlingen de zwakkere ondersteunen. Ze doen dit door het materiaal klaar te zetten voor hen en hun enthousiasme over de film met elkaar te delen. De motorisch minder sterke leerlingen leggen de figuurtjes op beeld met de hulp van motorisch sterkere leerlingen zoals Ilona: ‘We werkten samen met de kleuters. Ik hield dan hun handje vast en dan klikten we samen op de knop. Ik vind het heel leuk dat de school dit doet en dat we het met de hele school konden doen.’ Lynn beaamt: ‘Ook al is het maar drie keer op een knop duwen, ze zijn deel van het filmproces. Hoe klein de bijdrage van een kind ook is, als je dat integreert in het geheel, zie je hoe belangrijk alle stukjes zijn.’  

Prikkelen en plezier maken 

Leerling Ilona vond de vissen het leukst: ‘De vissen gingen in en uit een emmer. Die moesten we dan iedere keer verleggen en er dan een foto van klikken, en dan weer verleggen en weer klikken.’ Terwijl ze naar de film kijkt zegt ze met een grote glimlach: ‘Kijk, dat heb ik gedaan!’ Ze voegt hier aan toe ‘Zot hé, de film duurt 10 minuten, wij hebben daar allemaal samen maanden aan gewerkt.’ Dat het zo lang duurde vindt niemand erg. Iedereen beleeft plezier aan het maken van de film.

De leerlingen uit de basale klassen schilderen de achtergronden met hun handen en voelen de structuur in de sensopathische verf. Wanneer hun handen onder de camera bewegen, kijken ze gefascineerd naar de beweging op het scherm. De klas die de muziek maakt werkt met vertrouwde instrumenten maar de muziek ook opnemen is nieuw voor hen! Christophe van cc De Werf ziet de spanning op hun gezicht wanneer ze binnen komen maar stelt hen al snel op hun gemak. Achteraf zijn de leerlingen blij om hun muziek te horen in de film.