Boekenjuf Nadine | Zelf lees ik ook altijd een boek om het voorbeeld te geven
Boekenjuf Nadine Provost wilde dat de leerlingen zich thuis zouden voelen in haar boekenklas. En dus zorgde ze behalve voor boeken ook voor zetels, kussens, dekentjes, decoratie, knuffels ... ‘Ik wilde er absoluut iets gezelligs van maken.’
Nadine Provost is sinds vorig schooljaar boekenjuf in de school, waar ze al jaren les geeft. Alle klassen van het eerste tot het zesde leerjaar komen nu wekelijks één uur naar haar boekenklas. Ook de wijkschool komt tweewekelijks voor twee uur – of de boekenjuf trekt naar ginds. In die leesbevorderingsuren leest juf Nadine voor, werkt ze rond Gedichtendag, organiseert ze een quiz over/met boeken, een speurtocht of taalspelletjes ... Soms werkt ze met een kamishibai of filosofeert ze met de leerlingen. Het doel is altijd leesplezier en -motivatie, zegt Nadine.
In de school volgen leerlingen les van meer dan vijftien nationaliteiten, met de taaluitdagingen die daarbij horen. ‘Ik werk wel eens met hetzelfde boek of thema in de verschillende klassen, maar dan pas ik de uitwerking aan’, vertelt Nadine. ‘Een prentenboek kan met een andere insteek ook perfect in het zesde. Dat biedt trouwens visuele ondersteuning. Dat is erg zinvol voor de anderstalige en minder taalvaardige leerlingen: ze kijken en luisteren en zo begrijpen ze het beter. En het stoort de oudere leerlingen helemaal niet dat ik een prentenboek meebreng. De eerste keer heb ik dat eens gevraagd, maar niemand zei dat prentenboeken ‘voor kleine kinderen’ waren of zo. Ik heb met de leerlingen ook al rond sprookjes gewerkt, want die kennen ze eigenlijk niet meer.’
Wie is Nadine Provost?
School: GO! basisschool Dr. O. Decroly in Ronse.
Favoriete kinderboek:
Ik heb geen lievelingsauteur maar ik lees heel graag avonturenverhalen. Het zou niet eerlijk zijn om één naam te noemen.
Geeft de boekenmicrobe door omdat … 'Ik heb altijd graag gelezen. Toen ik 8 was, had ik de hele jeugdafdeling gelezen. Daarna mocht ik ‘gecensureerd’ boeken kiezen in de volwassenenafdeling. En ik ben nog altijd een leesfan. Ik lees boeken in bed met een nachtlampje. Als ik in een boek begin, wil ik weten hoe het afloopt. Mijn ouders hebben ook altijd gelezen, maar mijn zoon leest enkel strips.'
Lezen met een knuffel onder de arm
‘Ik wil de leerlingen leren ‘graag lezen’ door hen boeken aan te bieden. Vorig jaar was een proefjaar voor de boekenklas en -werking. We hebben een evaluatie gedaan en die was unaniem positief. De enige klacht kwam van de leerlingen: dat hun poep pijn deed omdat ze op de grond moesten zitten. Intussen hebben we een oud bankstel gekregen. Hoe of waar ze zitten, liggen of hangen: dat maakt me niet uit.’
Er zijn trouwens dekentjes, kaarsjes, versieringen, zelfs knuffels. ‘Veel leerlingen grepen ernaar, merkte ik. Ze nemen een knuffel bij zich terwijl ze lezen. Dat geeft hen een gevoel van veiligheid en geborgenheid. Sommigen hebben zelfs een ‘vaste’ knuffel tijdens het middaglezen. Hier kunnen ze overigens wel al eens iets kwijt dat ze in de klas of aan hun vriendjes niet durven zeggen. Ze kennen me al lang. Als het ernstig is, meld ik dat aan de juf of de zorgjuf maar vaak gaat het natuurlijk gewoon over een liefje.’
‘Het maakt voor mij niet uit wat ze lezen, als ze maar lezen’
Middaglezen
Het middaglezen is op maandag en donderdag. En het zijn heus niet alleen de gedoodverfde vaste klanten die langskomen, verzekert Nadine: ‘Onlangs was hier nog een allochtone leerling uit het zesde leerjaar die thuis in een moeilijke sociale situatie zit. Hij nam een boek en ik heb hem de hele tijd niet gehoord. Ik doe het voor iedereen, maar zoiets is toch altijd een opsteker. Zo ook die anderstalige nieuwkomer die hier pas nog zat: hij leest graag prentenboeken.
‘In de zomer gaan we vaak op het graspleintje zitten lezen in plaats van binnen te blijven: dat vinden ze leuk.’
Op de rekken en in de kasten staan leesboeken voor groteren, boeken voor jongere leerlingen, oudere en nieuwere boeken, strips, Disneykrantjes, informatieve boeken maar ook een moppenbundel, tijdschriften en prentenverhalen.
De Beste Boekenjuf/meester van het jaar
De prijs voor de Beste Boekenjuf/Boekenmeester beloont leerkrachten (kleuterschool en basisschool) die een concrete en dagelijkse inzet tonen voor leesbevordering en het werken met kinderboeken in de klas. In het magazine brengen de kandidaten hun verhalen en je vindt er massa's tips en tricks rond lezen en leesplezier in de klas.
CANON Cultuurcel en de Groep Kinderboekenuitgevers zoeken een juf of meester, zorgleraar of -coördinator uit het basisonderwijs (kleuter- en lager) die zich inzet voor leesbevordering en werken met kinderboeken aanmoedigt.
Nomineer jouw kandidaat
Wie besmet jou met zijn of haar passie voor (voor)lezen? Wie vult de boekenhoeken op school met een rijk en recent aanbod? En wie wakkert in jouw team het leesvuur aan? Kortom, welke juf of meester heeft op jouw school het grootste hart voor boeken? Ken jij zo iemand? Nomineer je kandidaat via boekenjuf.be.
‘Dat moppenboek vinden ze tof’, zegt juf Nadine. ‘Als ze daar een kwartiertje in lezen, hebben ze toch maar weer meer gelezen dan anders: dat is mijn visie zo’n beetje. Voor die moppen moeten ze niet heel goed kunnen lezen, maar de goede lezers beleven er evenzeer plezier aan. Het zijn de leerlingen die hier kiezen wat ze uit de kast nemen. Het maakt voor mij niet uit wat ze lezen, als ze maar lezen.
Er zijn overigens leerlingen die thuis geen rustig milieu hebben om te lezen. Zij lezen hier bijvoorbeeld een maand aan een boek. Het middaglezen is er eveneens om die leerlingen de kans te geven op een rustige, sfeervolle manier te lezen. Om te lezen voor hun plezier. Al is het maar één hoofdstuk: dan is het nog altijd één hoofdstuk meer dan ze anders zouden lezen. Zelf probeer ik trouwens ook altijd een boek te lezen, om het voorbeeld te geven.’
Lezen bij het oudercontact
Tijdens het volgende oudercontact stelt Nadine de boekenklas open, zodat leerlingen er kunnen wachten op hun ouders. Het is tegelijk een manier om de ouders te betrekken bij de boekenklas. De moedergroep is ook al eens op bezoek geweest en in het schoolkrantje staat elke maand informatie over de boekenklas en/of boeken.
‘Het is niet altijd evident om ouders te betrekken. Wij hebben ook ouders die niet kunnen lezen’
Voorts zegt ze nog dat ze wel de vrijheid krijgt om boeken te kopen die ze mist in haar bibliotheek. ‘Onlangs was er een actie van een krant voor boeken van Marc De Bel en ik heb tijdens de zomervakantie Geronimo Stiltons gekocht aan de helft van de prijs. We kopen ook Leeskriebels aan voor beginnende lezers en sommige leerlingen brengen boeken mee die thuis niet meer worden gelezen. Gelukkig krijg in de boekenkeuze het vertrouwen van de directeur.’
‘Ik probeer voor elk wat wils aan te bieden. Als de leerlingen naar iets vragen, hou ik dat in mijn achterhoofd. Ik heb bijvoorbeeld te weinig prentenboeken, terwijl anderstalige leerlingen sneller naar die boeken grijpen. Pas heb ik nog enkele digitale prentenboeken getoond die we hadden gemaakt na een nascholing. En ik heb nog zoveel ideeën. Ik doe dit dolgraag. Ik voel me goed in mijn vel, ook omdat ik weer meer kan lezen.