#FREE

Als 17-jarige staat de wereld voor je open. Het leven is vol mogelijkheden en zoveel moet er nog gebeuren. Hoe je toekomst er uit zal zien weet je nog niet, maar dromen kan je alvast wel. Dromen moet! Hoe groter de droom, hoe beter.

‘Because I have heard it said that the first ingredient of success is to dream a great dream.’

Engels toneel

In de derde graad van de secundaire school BARNUM in Roeselare kiezen de leerlingen in hun 5^de jaar een seminarie naar keuze. Een keuzevak als het ware. Eén van deze seminaries is Engels toneel. Het eenuursvak wordt om de twee weken ingeroosterd voor 2 lesuren, ‘this is where it all happens!’.

‘In de periode van september tot januari gingen de leerlingen aan de slag met teambuildende activiteiten. Zo kon de nieuw samengestelde klasgroep, want ze bestaat uit leerlingen van allerlei klassen van het 5^de jaar, elkaar beter leren kennen’, vertelt Lies Merlevede, leerkracht Engels. ‘Ze stelden zichzelf voor met kernwoorden in een zelfgemaakt filmpje, schreven ze een persoonlijke bucketlist en brachten jeugdherinneringen tot leven door foto’s en persoonlijke items te verwerken in een dramastuk dat ze aan elkaar presenteerden.’ Dit gebeurde onder de vakkundige leiding van Lies, samen met Karolien Verscheure, oud-leerling van de school en leerkracht Woord in de Stedelijke Academie voor Podiumkunsten van Roeselare. ‘Tijdens de activiteiten werd er consequent gewerkt aan enerzijds de Engelse taal en anderzijds aan dramatechnieken zoals expressief spreken, klemtonen leggen, viewpoints, beweging, situering en lichaamshouding op een podium.’

De leerlingen getuigen van een ongelofelijk boeiend en leerrijk traject. Simone Hanne zit in het vijfde jaar Latijn-wetenschappen en vertelt : ‘Het is zo leuk om dit te doen, er heerst een echt groepsgevoel, we zijn klein begonnen en nu wordt het bij de uitwerking altijd maar groter. Het Engels spreken is aanpassen, maar al doende leer je om het meer te spreken.’

Artscene Festival

Vanaf januari werd er intensief nagedacht en geschreven aan het Engelstalig toneelstuk met als kers op de taart een opvoering tijdens het jaarlijks Artscene Festival in Gent. Tijdens dit festival presenteerden verschillende scholen hun 40 minuten durende toneelstuk aan een internationaal publiek (!) binnen het centrale thema Frontiers.

Karolien, die de leerlingen al goed kende en aan typecasting had gedaan tijdens de groepsversterkende activiteiten, schreef in grote lijnen een scenario met verschillende acts. Deze acts zouden de kapstok worden van het toneelstuk. Hieraan konden de leerlingen een eigen inhoud ophangen. Als inspiratiebron kozen Karolien en Lies voor de film The Bucket List en voor het boek The BFG van Roald Dahl (die de leerlingen moesten lezen tijdens de kerstvakantie).

Een eigen verhaal

Bij iedere act werden opdrachten bedacht die de leerlingen hielpen om een eigen invulling te bedenken. Zo kregen ze bij de eerste act de opdracht om random historical facts te verzamelen. In een andere act gingen ze op zoek naar liedjes die grensden aan het thema Frontiers om er vervolgens een medley van te maken. Bij nog een andere act schreven de leerlingen een monoloog over hun persoonlijke bucketlist, waarbij ze hun dromen voor de toekomst aftoetsten tegen de begrenzing van de maatschappij en tegen realistische verwachtingen.

De invulling van de ene act diende als stof voor de andere act. Zo kwamen de leerlingen tot een verhaal waar Sarah (de leerlingen gebruiken naast hun eigen wensen in het toneelstuk ook hun eigen naam) geïnspireerd wordt door de monoloog over dromen. Ze komt op het idee een droomfabriek op te richten waarbij ze de dromen van anderen laat uitkomen. Gekweld door een negativistisch duiveltje op de ene schouder en aangemoedigd door een positief ingesteld engeltje op de andere schouder spoort ze haar vriendinnen aan om te geloven in hun dromen en er voor te gaan.

There are really no frontiers in our minds.

Het stuk werd een eerste keer als try-out voorgesteld op school aan de leerlingen van het 5^de jaar. Daarna drie dagen lang aan het grote publiek op het Artscene Festival in Gent. In een toneelstuk met gitaarmuziek, zelfgemaakte medleys, dans, fotomontages op groot scherm en een grote functionele woordenschat aan Engels werd het publiek meegenomen in een verhaal dat je een ongelooflijke zin deed krijgen om je eigen bucket list te maken en om deze uit te voeren! 

De boodschap is duidelijk: grenzen zijn overal, behalve in ons hoofd. Onze gedachten mogen niet begrenst worden. Ofwel droom je, ofwel niet. En als je droomt, verleg dan je grenzen en probeer ze waar te maken. Hoe groot of klein ze ook zijn.

‘Dreams are meant to be lived, will you live yours?’

Tips van Lies

• Vertrek niet vanuit een bestaand boek of script, maar schijf je eigen verhaal. Dit stimuleert niet alleen ieders motivatie om hieraan te werken maar bevordert de zelfreflectie van leerlingen.
• Werk samen met professionele externe partner waarmee het klikt. Op die manier kan je samen in duo werken.
• Gebruik een extern evenement als platform voor je leerlingen. Breek uit de grenzen van je school en ga op zoek naar plaatsen waar je het resultaat van leerlingen kan tonen.